الان که دارم این متن رو براتون مینویسم اونور ِ شیشه اطاق ِ کارم جشن ِ نور و بارون ِ .... ابر ِ تن سیاه داره بغضشو خالی میکنه و عشق و با تن ِ خیابون شریک میشه ...... درختها از شادی تُو آهنگ ِ باد میرقصن و چمنهای کنار ِ خیابون زردی ِ حاصل از سوزندگی آفتاب رو آروم آروم به دست ِ فراموشی میسپارن و سیراب میشن
تُوی ِ رویام آروم آروم تُوی ِ کوچه پا میذارم و به زیر ِ بارون دستام و باز میکنم .... نفس ِ عمیقی میکشم و غصه هارو با بارون میشورم ...... حالا تو هم چشمات و ببند .. به سرزمین ِ رویای ِ من پا بذار و دستت رو به دست ِ من بسپار تا با هم گریه شادی ِ ابرو تماشا کنیم ..... به سرزمین ِ رویا های این حنجرهُ خسته خوش اومدی غریبه
1 comment:
vay ke in gharibeh bodan cheghdr sakhteh... bazi vaghta ma adama fekr mikonim ba inke ashna hastim ama baz gharibeim.
manam! manam, yek gharibeye ashenam ke vazhe vazheye in shera o nasrha baram moghadasan
Post a Comment