Thursday, February 23, 2006

تو را نظاره ميكنم

تو را صدا ميكنم ..... در اين شبانه هاي تار
تو را نظاره ميكنم ..... كه دلخوشم به عكس يار
به خود رسيده ام ولي ..... تو را سپرده ام به باد
ندارم هيچ گلايه اي ... كه برده اي مرا ز ِ ياد
تو را نظاره ميكنم ..... كه ميروي ز ِ پيش من
تو را بهانه ميكنم ..... براي گريه هاي غم
به تو شكوفه ميزدم ..... كنون خزان ِ عمرمي
مرثيه اي ز ِ غم نخوان ..... كه خود ترانه غمي
تو را نظاره ميكنم ..... در امتداد اين گذر
كه خُرد و مهو ميشوي .... ز ِ فكر ِ من در اين سفر
رضا ميرفخرايي

Monday, February 13, 2006

ای عاشقان ای عاشقان شب را چراغانی کنید

ای عاشقان ای عاشقان شب را چراغانی کنید ..... ای می فروشان شهر را انگور مهمانی کنید
----------------------------------------------------
کنار ِ شعله های آتیشه داخل ِ آتش کده کوچیک ِ خونمون تنها نشستم و به برف ِ آهسته ولی یک دست ِ اونور ِ شیشه نگاه میکنم. دفتر ِ شعرم مثل همیشه کنارم هست. صفحه سفیدی رو باز میکنم. احساس ِ خاصی همه وجودم رو به وجد آورده. میخوام که این احساس رو با تن سفید کاغذ و جوهر مشکی قلم شریک بشم.... اما صدای در زدن ِ یک غریبه اونور ِ در همه خلوتم رو به هم میریزه ... گفتم غریبه !!! آخه عادت کردیم که به اونایی که نمیشناسیم بگیم غریبه. در رو آروم باز میکنم ... کسی اونور در نیست ولی چیزی تمام توجه من رو به خودش جلب میکنه ... یا شاخه گل سرخ روی پا دری ... خوب که نگاه کردم دیدم جلوی هر پا دری یک گل سرخ نشسته .... شاخه گل رو بر میدارم ...بو میکنم .... یک گلبرگش رو ازش به امانت میگیرم و لای برگ های سفید ِ دفترم میذارم ... حالا دیگه اونا سفید و خالی نسیتن
روز ِ عشق به همه شاد باد

Wednesday, February 08, 2006

آخرین غزل

نازنین حنجره سرخ.....بخون اخرین غزل رو
بخون از هوای پرواز.....بشکن این سکوت شب رو
غرق خون دل ِ شکسته.....کشتی به غم نشسته
طپش ِ ترانه ام باش ......که ز ِ تکرار شده خسته
گذر ِ ابر ِ و بارون....تن خیس ِ چشم گریون
یادگار صد ترانست......آخرین چشم انداز ِ ایون
قطره های ِ سرد ِ اشک و.....میچینم از روی گونت
واسه لمست اخرین بار.... سر میذارم روی شونت
لحظه تلخ ِ عبوره......لحظه ناب ِ رسیدن
این تن ِ خسته راه و......تا به آسایش کشیدن
میرم اما یادگارم.....خاطرات ِ صد ترانست
واسه باریدن ِ چشمات.......هرکدوم پر از بهانست
رضا ميرفخرايي

Thursday, February 02, 2006

خوشخیال

من فقط یه خوشخیالم .... خوشخیال و غرق ِ رویا
توی دنیایی عجیبم .... که نداره هیچ معما
نه حصاری واسه پرواز .... نه دو راهی واسه تردید
اونجا که قلب ِ غناری .... پشت میله ها نلرزید
رنگی و زنده و تازن ..... همهُ خاطره هامون
خالی از نفرت و کینست..... بین ِ ما فاصله هامون
رنگ ِ پوست و زور ِ بازو .... نیست .معیار ِ قشنگی
اونجا پاکی و صداقت ..... شده معنای زرنگی
هیچکی تُو سیلاب ِ غصه .... تو رو تنها نمیذاره
اونجا بی کسی تُو قصه ست .... هرکسی یه سایه داره
آره من یه خوشخیالم .... یه غزل نویس ِ تنها
اون کسی که همترانست .... با بهاره سبز ِ رویا
Reza Mirfakhraei