Friday, February 19, 2010

امان از روزگار انتظار

به پشت ِ شیشه تنها ایستادم ... غمم لبخندم و وارونه کرده
چراغ و شمعدونی سرد و خاموش ... لبم بازم سکوت و دوره کرده
نه از تو رد پایی مونده باقی ... نه من دیگه توان گریه دارم
بگو شبهای بی من در چه حالی ... بگو دلتنگمی تا من ببارم
گرفتار همین لبخند سردم .... که از جنس ظریف ِ خاطراته
هنوزم لحظه های سردو تنهام .... پر از خاکستر غم قصه هاته

هنوزم من نگاهم پشت ِ شیشه ... به ابرای سیاه ِ آسمونه
میدونم وقتی برگردی دوباره ... تن شیشه پر از رنگین کمونه

بگو چندتا خزون و چند زمستون ... به لمس ِ گرم ِ آغوش تو مونده
نگاه ِ مثل ماه و روشنت رو .. چه چیزی پشت ابر ِ غم کشونده
بگو چندتا بهارو گریه باید ... که از نو بشکفن شب پرسه هامون
بپیچه توی گوش کوچه باغا ...صدای عاشقانه گفتنامون

هنوزم من نگاهم پشت ِ شیشه ... به ابرای سیاه ِ آسمونه
میدونم وقتی برگردی دوباره ... تن ُشیشه پر از رنگین کمونه

رضا میرفخرایی
Feb-18 -2010

هنورم با خیال " تو " صبورم !!!

2 comments:

Anonymous said...

salam reza jan
tu friend linke weblogam weblogeto gozashtam:)

khoshhal misham linke manam jozve dustat bashe:)

Anonymous said...

سلام اقا رضا ما هم تو ايران بدجوري دلمون گرفته مطالبت خيلي قشنگه